Tevhide Davet

17 Ramazan 1445, 15:11

Haberler:

Telegram adresimiz: https://t.me/darultawhid

Ana Menü

KÜFÜR VE ŞİRK KAVRAMLARI

Başlatan Subul’us Selâm, 26.09.2022, 00:36

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 4 Ziyaretçiler konuyu incelemekte.

Subul’us Selâm


Küfür ve Şirk Kavramları

İbnu Hazm Rahimehullâh şöyle der:

"İnsanlar küfür ve şirk hususunda ihtilaf ettiler.

Bir taife dedi ki: Bunlar iki farklı manaya vuku bulan iki isimdir ve her şirk küfür olsa da her küfür şirk değildir. Bunu söyleyenler dedi ki: Allâh'a ortak koşanların görüşünden başka şirk yoktur. Yine dediler ki: Bu Yahudiler ve Hristiyanlar kâfirdir ancak müşrik değildir, diğer milletler (dinler) ise hem kâfir hem de müşriktir. Bu Ebû Hanîfe ve başkalarının görüşüdür.

Başkaları ise şöyle demiştir: Küfür ve şirk aynıdır; her kâfir müşriktir ve her müşrik de kâfirdir. Bu, eş-Şâfi'î'nin ve başkalarının görüşüdür."1

Nevevî Rahimehullâh şöyle dedi:

"Hiç kuşkusuz ki şirk ve küfür -Allâhu Teâlâ'yı inkâr etmek anlamında- tek bir mana için kullanılabilir ya da farklı manalarda kullanılabilir. Şirk hassaten; Kureyş kâfirleri gibi Allâhu Teâlâ'yı itiraf etmekle beraber putlara ya da başka mahlûklara ibadet etmeyi ifade eder. Böylelikle küfür kavramı, şirkten daha genel bir mana ifade eder. En doğrusunu Allâh bilir."2

Ebû Hilâl el-Askerî Rahimehullâh şöyle dedi:

"Küfür ve şirkin arasındaki fark, zikrettiğimiz gibi küfrün birçok hasleti vardır ve küfrün her bir hasleti, imandan bir haslete zıttır. Zira kul, küfürden bir haslet işlediğinde imandan bir hasleti zayi eder. Şirk ise, tek bir haslettir ve o, Allâh ile birlikte ya da Allâh dışında ilahlar icat etmektir. Şirk kelimesinin türeyişi bu anlamı bildirir. Daha sonra kelime yaygınlaşmış ta ki büyütülmüş ve sıfatında mübalağa yönünden her küfür için şirk denilmiştir. Küfrün asıl anlamı nimete nankörlük etmektir. Onu nakzeden ise şükürdür. Allâh'a küfretmenin nakızası, imandır. İmanını yitirene kâfir denilmesinin tek sebebi o kişinin Allâh'ın haklarını ve verdiği nimetlere karşılık şükretme yükümlülüğünü zayi etmiş olmasıdır. Bundan dolayı o, nimetlere küfreden menzilesindedir. Hakikatte şirkin nakızası ihlastır. Sonra her tür küfür hakkında kullanıldığında, şirk imanın nakızası olmuştur. Allâh'ın nimetlerini inkâr etme menzilesinde olmayan bir kişi hakkında kâfir isminin kullanılması caiz değildir. Çünkü küfür kelimesinin taşıdığı masiyet çok büyüktür. İman şeri bir isim olduğu gibi küfür de şeri bir isimdir.3




1- İbnu Hazm, el-Fisal fi'l Milel ve'l Ehvâ ve'n Nihal, 3/124.

2- Nevevî, Müslim Şerhi, 2/71.

3- Ebû Hilâl el-Askerî, Furûk'ul Lugaviyye, sf. 230.
"Eğer cahil ısrar ederse, büyüklenirse, sapıklığında ve dalaletinde kararlıysa, körlüğü hidayete seçmişse ve içerisine düşüp kendisi hakkında cedelleştiği şey, kendisini işleyen şahsı Müslümanlar fırkasından müşrikler zümresine çıkaran büyük şirk kapsamındansa, bu durumda adil hüküm, kılıçtır!" (el-Feth'ur Rabbânî min Fetâvâ'l İmâm eş-Şevkânî, 1/185)

🡱 🡳

Benzer Konular (2)